Αγαπητοί συγχωριανοί , φίλοι και φίλες
Το διοικητικό συμβούλιο σας καλωσορίζει στη σημερινή γιορτή του συλλόγου μας και σας ευχαριστεί για τη συμμετοχή σας.
Όταν πριν από περίπου σαράντα χρόνια ιδρύονταν ο σύλλογος , το χωριό μας είχε συνειδητοποιήσει μία ανάγκη. Να εκφράζει και να διεκδικεί προς τα έξω , συλλογικά και οργανωμένα , τα ιδιαίτερα ζητήματα και προβλήματά του . Τις πιο πολλές φορές μάλιστα , η λύση αυτών των προβλημάτων ήταν ζήτημα επιβίωσης του ίδιου του χωριού. Οι παλιότεροι σίγουρα θυμούνται το πόσο άλλαξε το χωριό μας μέσα σε αυτά τα σαράντα και πλέον χρόνια. Ας μη ξεχνάμε όμως , πως ότι όμορφο βλέπουμε γύρω μας μπόρεσε να γίνει , με κόπους και προσωπικές θυσίες , γιατί υποστηρίχθηκε μαζικά από τη μεγάλη πλειοψηφία των χωριανών.
Από αυτό το συμπέρασμα πρέπει να οδηγηθούμε στην από εδώ και πέρα πορεία του συλλόγου μας. Ιδιαίτερα σήμερα , που γίνεται όλο και πιο δύσκολο σε μικρά χωριά σαν το δικό μας να μπορούν να συνεχίσουν να υπάρχουν και να καλύπτουν ακόμη και τις πιο βασικές τους ανάγκες . Σε λίγους μήνες το χωριό μας δεν θα είναι παρά μια μικρή γειτονιά ενός ακόμη μεγαλύτερου δήμου Καρπενησίου. Θα είναι πιο δύσκολο , ακόμη και να ακούγεται η φωνή μας εκεί που παίρνονται οι αποφάσεις. Ακριβώς για αυτό , το χωριό από εδώ και εμπρός θα πετύχει μόνο ότι καταφέρει να διεκδικήσει συλλογικά , επίμονα και οργανωμένα.
Αυτή η πραγματικότητα φέρνει σήμερα την ανάγκη να δυναμώσει ο σύλλογός μας , να εκφράσει το σύνολο των χωριανών , ιδιαίτερα των νέων ανθρώπων του χωριού. Είναι γεγονός ότι τα νέα παιδιά του χωριού γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στην πόλη , μακριά από το χωριό. Πολλοί δεν γνωρίζονται καν μεταξύ τους ή γνωρίζονται μόνο τυπικά. Το χωριό δεν είναι πλέον ο τόπος τους ή το σπίτι τους αλλά το εξοχικό , το μέρος των 15 ημερών του καλοκαιριού , των Χριστουγέννων ή του Πάσχα. Είναι επομένως έξω από τη ζωή τους οτιδήποτε έχει σχέση με έναν δρόμο του χωριού , με το νερό του χωριού , με το δάσος του χωριού κλπ. Ας σκεφτούμε όμως όλοι μας: είναι δυνατόν να κάνεις έστω τις διακοπές σου σε ένα μέρος που δεν έχει νερό , που δεν συντηρούνται οι δρόμοι του , που δεν φροντίζει για το δάσος του ; Και τελικά θέλουμε να κάνουμε τις διακοπές μας στο χωριό μας με τους συγχωριανούς μας ή σε μία άλλη συνοικία της Αθήνας άγνωστοι μεταξύ αγνώστων;
Είναι αλήθεια ότι η νέα πραγματικότητα που έχουμε μπροστά μας επιβάλλει και νέους τρόπους δράσης . Τρόπους δράσης που θα προσεγγίσουν τους νέους του χωριού. Τέτοιος πρέπει να είναι ο προσανατολισμός μας όσο απορροφημένοι και αν είμαστε από τα καθημερινά και άλλα γνωστά σε όλους σημαντικά προβλήματα. Στην τελευταία γενική μας συνέλευση πήραμε ομόφωνα μία απόφαση : να φέρουμε στο σύλλογο τα νέα παιδιά. Συζητήσαμε και κάποιους τρόπους για αυτό και κάποια πράγματα άρχισαν ήδη να υλοποιούνται. Σίγουρα υπάρχουν πολλά περισσότερα που πρέπει να σκεφτούμε και να κάνουμε. Πρώτα απ όλα όμως πρέπει εμείς να συνειδητοποιήσουμε ότι σύλλογος =νέα παιδιά. Να τους βρούμε , να τους μιλήσουμε , να τους εξηγήσουμε , να τους προτρέψουμε και να τους παρακινήσουμε και τελικά να τους φέρουμε στη ζωή του συλλόγου και του χωριού μας.
Εμείς στο διοικητικό συμβούλιο είμαστε αισιόδοξοι ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε. Αυτό άλλωστε θα είναι και το πιο μεγάλο στοίχημα για όλους μας από εδώ και μπρος. Ας βάλουμε λοιπόν προσωπικό στοίχημα ο καθένας μας με τον εαυτό του και ας ξεκινήσει με τα παιδιά του ή τα εγγόνια του με στόχο στην επόμενη εκδήλωση του συλλόγου , είτε αυτή θα είναι μια αιμοδοσία είτε μια συζήτηση είτε μία συνέλευση να μην έρθει μόνος.
Σας ευχαριστούμε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου